وه‌رگیراوه
ئه‌مه وێنه‌ی كه‌فی ده‌ریایه، دیارده‌یه‌كی ئاڵۆزه، كه له گشت ده‌ریاكاندا ڕووده‌دات به‌هۆی تێكه‌ڵبوونی زۆری ئه‌وه‌ی، كه ئاو هه‌ڵیگرتووه له پاشماوه‌و ته‌نه ئه‌ندامییه‌كان وخوێ وڕووه‌كی مردوو وماسی شیبووه‌وه … ئه‌مه‌ش ده‌بێته هۆی دروستكردنی كه‌فێكی زۆر سووك، به‌ڵام زۆر جار بۆ مه‌ودای په‌نجا كیلۆمه‌تر درێژ ده‌بێته‌وه
زانایان ئه‌م دیارده‌یه به‌وه ده‌چوێنن: ئه‌گه‌ر كه‌مێك شیر بكه‌یته ناو ئامێرێكی تێكه‌ڵكردنه‌وه(الخلاط)وبه‌خێراییه‌كی زۆر تێكيبده‌یت، ئه‌وا كه‌فێك دروستده‌بێت، كه ئه‌وه‌نده‌ی پێ ناچێت به هه‌وادا بڵاوده‌بێته‌وه، هه‌رچه‌نده ئه‌م ئامێره به خێراییه‌كی زۆرتر بخولێته‌وه ئه‌وا ئه‌ندازه‌ی ئه‌و كه‌فه‌ی دروستده‌بێت زۆرتر و سووكتر ده‌بێت.
ڕاستییه زانستییه‌كان له‌باره‌ی كه‌فی ده‌ریاوه به‌م جۆره‌ن:
1- ئه‌و كه‌فه دروست نابێت، ته‌نها له‌و كاتانه‌دا نه‌بێت، كه به هۆی گه‌رده‌لول یان لافاوی به‌هێزه‌وه جوڵه‌یه‌كی خێرای ده‌ریا دروستده‌بێت، ئه‌م كه‌فه‌ش به‌رده‌وام له‌سه‌ر ڕووی ئاوه‌كه دروستده‌بێت.
2- كێشی ئه‌م كه‌فه زۆر سووكه و به‌ئاسانيی وه‌ك هه‌ڵم به هه‌وادا بڵاوده‌بێته‌وه.
3- ئه‌ندازه‌یه‌كی كه‌م له ئاو به‌سه بۆ ئه‌وه‌ی ئه‌ندازه‌یه‌كی زۆر كه‌ف دروستبكات، واته كه‌ف هیچ كێشێك یان سودێكی نییه!
قورئانی پیرۆز, ئه‌م دیارده‌یه له ئایه‌تێكدا باسده‌كات و ده‌فه‌رموێت:
(أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ) [الرعد: 17]
(أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ) [الرعد: 17]
ئه‌گه‌ر به وورديی سه‌رنجبده‌ین, ده‌بینین ڕاستییه زانستییه‌كان ته‌واو وه‌ك ئه‌وه‌ن، كه له ئایه‌ته‌كه‌دا باسكراوه, ئه‌ویش به‌مجۆره:
یه‌كه‌م: كه‌ف، به‌هۆی جوڵه‌ی خێرا و توندی لافاوی ناو دۆڵه‌كانه‌وه دروستده‌بێت ، هه‌رواش ئایه‌ته‌كه باسی شێوه‌ی دروستبونی كه‌ف ده‌كات به‌هۆی جوڵه‌ی خێرای ئاوه‌وه، (فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا) له‌گه‌ڵمدا سه‌رنجی وشه‌ی (رَابِيًا) بده‌ن كه له كرداری (ربی یربو) ه‌وه هاتووه، واته گه‌وره بوو. له ڕاستیدا زانایان ده‌ڵێن ئه‌و كه‌فه پڕه له هه‌وا و ئه‌ندازه‌یه‌كی كه‌م له ئاو به‌سه بۆدروستكردنی ڕێژه‌یه‌كی زۆر له كه‌ف.
دووه‌م: ئایه‌ته‌كه ئاماژه به یاسایه‌كی فیزیایی ده‌دات، كه لای زانایان ناسراوه، ئه‌ویش یاسای چڕ بوونه‌وه‌یه، به‌جۆرێك ته‌نه قورسه‌كان به‌هۆی هێزی كێشكردنی زه‌ویيه‌وه, ده‌نیشن وده‌چنه ژێره‌وه، به‌ڵام ته‌نه سووكه‌كان سه‌رده‌كه‌ون، ده‌توانرێت ئه‌م كرداره خێرا بكرێت به به‌كارهێنانی گه‌رمی. هه‌ربۆیه كارگه‌كانی تواندنه‌وه, ئاسنی خاو ده‌توێننه‌وه به‌مه‌به‌ستی پاككردنه‌وه‌ی له هه‌موو خڵته و پیسییه‌ك، ئه‌مه‌ش دوای به‌رزكردنه‌وه‌ی پله‌ی گه‌رمی بۆ ئاستێكی دیاریكراو, خڵته‌و پیسییه‌كه به‌ره‌و سه‌ره‌وه به‌رز ده‌بێته‌وه و كه‌ف دروستده‌كات وله ده‌رچه‌ی تایبه‌ته‌وه ده‌رده‌چێت، به‌ڵام ئاسنه پاكه‌كه له ژێره‌وه كۆده‌بێته‌وه و ده‌نیشێت، ئه‌م تایبه‌تمه‌ندیه به‌سه‌ر هه‌موو ماده‌كانی سروشتدا جێبه‌جێ ده‌بێت.
قورئانی پیرۆز باس له‌م كرداره ده‌كات, وه‌ك خوای گه‌وره ده‌فه‌رموێت:
(وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ)، ئه‌گه‌ر به‌راوردێك بكه‌ین له نێوان ئه‌و كه‌فه‌ی كه به‌هۆی ڕوبار و لافاوه‌وه دروستده‌بێت و ئه‌وه‌ش كه له كارگه‌كانی ئاسنی خاودا دروستده‌بێت. سه‌رنج ده‌ده‌ین كه هه‌مان كردار له هه‌ردوو باره‌كه‌دا ڕووده‌دات! كه ئه‌مه‌ش پێناسه‌یه‌كی زۆر ورده، كه قورئان كردویه‌تی وهه‌رگیز ناگونجێت له‌لایه‌ن كه‌سێكی نه‌خوێنده‌واره‌وه بكرێت، كه تاقیكردنه‌وه‌ی له‌سه‌ر ڕوبارو لافاو نه‌كردبێت و زانیاری له‌باره‌ی ڕێگاكانی پیشه‌سازی ئاسن یان ئالتونه‌وه نه‌بێت
(وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ)، ئه‌گه‌ر به‌راوردێك بكه‌ین له نێوان ئه‌و كه‌فه‌ی كه به‌هۆی ڕوبار و لافاوه‌وه دروستده‌بێت و ئه‌وه‌ش كه له كارگه‌كانی ئاسنی خاودا دروستده‌بێت. سه‌رنج ده‌ده‌ین كه هه‌مان كردار له هه‌ردوو باره‌كه‌دا ڕووده‌دات! كه ئه‌مه‌ش پێناسه‌یه‌كی زۆر ورده، كه قورئان كردویه‌تی وهه‌رگیز ناگونجێت له‌لایه‌ن كه‌سێكی نه‌خوێنده‌واره‌وه بكرێت، كه تاقیكردنه‌وه‌ی له‌سه‌ر ڕوبارو لافاو نه‌كردبێت و زانیاری له‌باره‌ی ڕێگاكانی پیشه‌سازی ئاسن یان ئالتونه‌وه نه‌بێت
سێهه‌م: له باره‌ی فه‌رموده‌ی (فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً)، ئه‌گه‌ر سه‌رنجی ڕۆیشتنی كه‌ف بده‌ین، ده‌بینین، كه زانایان باس له‌وه ده‌كه‌ن ته‌نها به هه‌ڵكردنی شنه بایه‌ك به‌سه‌ریدا, ئه‌وا كه‌فه‌كه ده‌ڕوات و بڵاو و وشك ده‌بێته‌وه، چونكه له بنه‌ڕه‌تدا بریتییه له كه‌فێكی سوك و بڵقی هه‌وا! واته ده‌ربڕینه قورئانییه‌كه له ڕووی زانستیيه‌وه ده‌ربڕینێكی زۆر ورده.
كه‌فی ده‌ریا و تاوان:
پێغه‌مبه‌ری گه‌وره‌مان (صلی الله علیه و سلم) چواندنێكی زانستی وردی به‌كارهێناوه كاتێك تاوانی زۆری به كه‌ف چواندووه، وه‌ك فه‌رمویه‌تی (من قال "سبحان الله وبحمده" مئة مرة حُطّت عنه خطاياه ولو كانت مثل زبد البحر)!(هه‌ركه‌س سه‌د جار بڵێت "سبحان الله وبحمده" له گوناهه‌كانی پاكده‌بێته‌وه، ئه‌گه‌ر وه‌ك كه‌فی ده‌ریاش بێت)! هه‌روه‌ها فه‌رمووده‌ی زۆر هه‌یه، كه پێغه‌مبه‌ر( صلی الله علیه وسلم) ئه‌و چواندنه‌ی به‌كارهێناوه بۆ ده‌ربڕینی تاوانی زۆر وپاكبوونه‌وه لێیان. پێغه‌مبه‌ر( صلی الله علیه وسلم) ئه‌وه‌ی به‌كارهێناوه تا په‌یامێكمان بداتێ، كه هه‌رچه‌ند تاوان و گوناهه‌كان زۆر وگه‌وره‌بن, ئه‌وا یادی خوا و كاره‌چاكه‌كان به‌ئاسانی ئه‌و تاوانانه پاكده‌كه‌نه‌وه, وه‌ك چۆن كه‌فی ده‌ریا به ئاسانیی له‌ناوده‌چێت!
---------------------
بە پێنوسی: عبد الدائم الكحيل
0 التعليقات:
إرسال تعليق